Her şey bir “anne” sözcüğüyle başlar.

Dünyaya gözümüzü açtığımızda ilk ses, ilk sıcaklık, ilk sığınaktır annemiz. Bizi biz yapan her şeyin görünmeyen mimarıdır o. Yılın bir günü, bu sonsuz emeği kutlamak için yetmeyecek kadar kısa ama yine de elimizden gelenin en güzeliyle “iyi ki varsın anne” deme fırsatıdır bu.

Sessiz Kahramanlar: Gözyaşlarını İçine Akıtan Kadınlar

Anneler çoğu zaman sessizdir.

Kendilerini değil, evlatlarını anlatırlar. Kendi düşlerini değil, çocuklarının umutlarını büyütürler. Bazen bir tas çorbayla, bazen bir gecelik uykusuzlukla, bazen de içlerine gömdükleri acılarla kahramanlaşırlar ve biz, çoğu zaman bunu fark edemeyiz.

Bir annenin gözyaşı bazen çamaşır suyunda, bazen bulaşık suyundadır ama o, gözyaşını göstermez. Güçlü görünmek zorundadır çünkü hem kendisi hem de çocukları için.

⸻

Kendi Hikâyem: Benim Annem, Benim Dünyam

Benim annem sabahları kahvaltıyı sessizce hazırlardı. Ben uyanmadan önce odayı ısıtırdı. İlkokula giderken karlı, yağmurlu havalarda beni sırtına alıp okula götürür, getirirdi.

Bugün dönüp bakınca… O karın, o yağmurun, o yolun, o fedakârlığın farkına varmak içimi burkuyor.

“Teşekkür ederim anne,” demem gerekir. Belki de bin kez.

⸻

Anneliğin Sessiz Dili: Sarılmak, Beklemek, Affetmek.

Anneler çoğu zaman konuşmazlar.

Ama bir çocuğun düşmesini uzaktan izlerken ellerini sıkarlar.

Kapı geç açıldığında saatin tik taklarına kulak kesilirler ve çocuk hata yaptığında…

Onlar affetmeye çoktan hazırdırlar.

Annelerin dili, sarılmaktır. Bir tabak yemeği fazladan koymak, geceden battaniyeyi düzeltmek, yağmurda şemsiyesini çocuğuna uzatmaktır ve biz, o dili bazen hiç öğrenemeyiz.

⸻

Keşke Daha Çok Söyleseydim: “Seni Seviyorum Anne”.

Bazı kelimeleri çok geç söylüyoruz.

Bazı sarılmaların zamanı geçiyor ve bazı anneler, artık sadece dua edebileceğimiz uzaklıkta, ellerini tutup öpemiyoruz. “Seni çok seviyorum anneciğim.” diyemiyoruz.

Eğer hâlâ sesini duyabiliyorsanız, onun ellerini tutabiliyorsanız…

Ne olur ertelemeyin.

“Seni seviyorum anne,” demek için doğru zaman, tam da şu an.

⸻

Sadece Bugün Değil, Her Gün Kıymetliler

Anneler Günü, güzel bir vesile.

Ama annelerin sevgisi, yılın her gününe sığacak kadar büyük olmalı.

Onlar bir güne değil, bir ömre sığmalı.

Çiçekler solabilir, hediyeler unutulur…

Ama içten bir ilgi, samimi bir teşekkür ve her gün verilen küçük değerler hiç unutulmaz.

⸻

Bir Gülüş, Bir Sarılma, Bir “İyi ki Varsın” Yeter.

Anneler mucize beklemez.

Bir gülüşünüzle mutlu olurlar.

Bir sarılmanızla huzur bulurlar.

Sadece “iyi ki varsın” demeniz bile onların kalbine güneş gibi doğar.

Bugün ve her gün…

Tüm annelerin ellerinden öpüyorum.