Giriş
Tevhid inancı, İslam’ın en temel akîdesini oluşturur. Bu inanç, Allah’ın zatında, sıfatlarında ve fiillerinde bir ve benzersiz olduğunu kabul etmeyi ifade eder. Bu çerçevede şirk, yani Allah’a ortak koşma fiili, tevhid inancını doğrudan ihlal eden en büyük sapma olarak tanımlanır. Nisa Suresi 116. ayet, bu sapmanın vahim sonuçlarını açık bir şekilde ortaya koymaktadır:
Nisa Suresi 116. Ayet Bağlamında Tevhid bilincini korumak, imanın özünü korumaktır. yazısının devamıGece ve gündüz, güneş ve ay… İnsanlık tarihi boyunca bu dört kavram, hem korkunun hem hayranlığın kaynağı olmuştur. Kimi toplumlar güneşe tapmış, kimi ayın uğuruna inanmış, kimiyse geceyi kötülüğün, gündüzü iyiliğin simgesi saymıştır.
Fussilet 37: Yaratılış ve Secde İlişkisi yazısının devamı
Giriş
İnsanlık tarihi boyunca peygamberlerin gönderiliş amacı, insanları Allah’a kulluğa davet etmek olmuştur. Ancak zamanla bazı dinî önderler, kendilerine “aracı” veya “yetki sahibi” bir konum biçerek bu çağrıyı gölgelemişlerdir. Âl-i İmrân Suresi’nin 79. ayeti, dinin özüne dair bu temel sapmayı açık bir şekilde reddeder. Bu yazıda, bu ayetin tefsirinden yola çıkarak peygamberin rolü, kulun sorumluluğu ve dinî otoritenin sınırları üzerine bir düşünce yürütülecektir.
BANA KULLUK ETMEYİN, RABBİNİZE HALİS KULLAR OLUN – DİNDE ARACILIK VE YETKİ SINIRLARI yazısının devamı
BİZ BİZE 